I
have learned
that the head does
not hear anything
until the heart has listened
and that what
the heart knows today
the head
knows tomorrow.

Stephens

Het leven is leren

Het leven is leren
En steeds repeteren
Dat alles een doel heeft
Wat je ook beleeft.

Het leven is geven
Alles intens beleven
Je hart openstellen voor alle mensen
Het respecteren van elkanders wensen.

Het leven is blijheid
Jezelf zijn in vrijheid
Nooit oordelen over anderen
Maar bij jezelf dingen veranderen.

Het leven is liefde in al zijn facetten
En op al die Goddelijke wonderen letten
Verblijf in je hart en onttrek je aan strijd
Dan ervaar je altijd verbondenheid.

Een levensles van een oude indiaan

Een oude Cherokee indiaan leerde zijn kleinkinderen een les over het leven.
Hij vertelde hen : “Binnenin mezelf, is een gevecht aan de gang.
Het is een vreselijk gevecht tussen twee wolven.”

De ene wolf is doorslecht – hij is het zinnebeeld van de angst, de boosheid, de jaloersheid, de droefheid, de spijt , de hebzucht, de verwaandheid, het zelfmedelijden, de schuld, de haat, de minderwaardigheid, de leugens, de valsheid, de trots, de wedijver, het superieur voelen en het ego.

De andere wolf is goed- hij is het zinnenbeeld van de vreugde, de vrede, de liefde, de hoop, het delen, de kalmte, de nederigheid, de goedheid, de welwillendheid, de vriendschap, het inlevingsvermogen, de edelmoedigheid, de waarheid, het medelijden, en het vertrouwen.

Dit zelfde gevecht is ook bezig in jullie en in ieder ander persoon, die je tegenkomt.De kinderen dachten een minuut na over dit alles.

Toen vroeg één van de kinderen aan de grootvader:
“Maar welke wolf zal dan winnen?”

Toen antwoordde de oude Cherokee indiaan heel eenvoudig;
”degene die je voedt”.

De waarheid

Een yogameester ging eens met zeven leerlingen een ochtendwandeling maken terwijl de dauw nog over het land lag.
Na enige tijd brak de zon door en de dauwdruppels
schitterden dat het een lust was.
Bij een grote dauwdruppel liet de meester halt houden.
Hij schaarde zijn leerlingen zo rond de druppel dat de zon erop bleef schijnen en vroeg hen toen welke kleur de druppel had.
Rood zei de eerste, oranje de tweede, geel de derde, groen de vierde, blauw de vijfde, paars de zesde en de zevende zei violet. Ze stonden verbaasd over deze verschillen en omdat ze allen zeker waren dat ze het goede zagen, kregen ze bijna ruzie. Toen liet de meester ze enige keren van plaats verwisselen en langzaam drong het tot hen door,
dat ondanks de verschillen,
zij toch allen de waarheid hadden gesproken.
En nu zei de goeroe: Laat dit een les zijn om nooit kritiek op elkaars levenshouding te hebben, want hoe u het leven ziet,
hangt af van het standpunt waarin u in dit leven geplaatst bent. Zelfs zij die het licht zoeken of al enigermate gevonden hebben,
kunnen de waarheid verschillend zien.
Zoals u allen zo-even een ander deel van het licht gevonden hebt en dat voor de volle waarheid aanzag. Laat uw medepelgrims
in volle vrijheid hun eigen weg bewandelen, hun eigen plaats innemen en hun eigen deel van het licht waarnemen. U hebt allen waarheden nodig.
Want allen tezamen vormen zij het werkelijke licht, de volle waarheid.
Tot gij zelf één van de groten geworden bent en de zeven kleuren in één kunt waarnemen zult gij iedere wedergeboorte een ander standpunt innemen en de waarheid op een andere manier zien
tot gij de volle waarheid kent.
Uw medeleerlingen aanvallen omdat zij een andere kleur van het licht waarnemen is daarom uzelf aanvallen. Wees daarom niet alleen tolerant, want dat is dulden van een andermans mening, maar wees zelfs blij,
dat er andere meningen zijn. Want zolang gij nog niet zelf het volle licht kunt zien, hebt gij uw medeleerlingen nodig om als groep de totale waarheid te kunnen verkennen.

Men overtuigt zichzelf er vaak van dat het leven beter zal zijn nadat men getrouwd is, nadat men een kind heeft en nadien,
nadat we een tweede kind gekregen hebben.
Later voelen we ons gefrustreerd want de kinderen zijn nog niet groot genoeg en we denken dat we beter zullen zijn als ze groot zullen zijn.
Men is er dan van overtuigd dat men gelukkiger zal zijn als éénmaal deze stap voorbij zal zijn.
Men zegt zichzelf dat het leven vollediger zal zijn wanneer de dingen beter zullen gaan voor ons, voor onze partner,wanneer men een schone wagen zal hebben of een groter huis, wanneer men op vakantie zal gaan,
of wanneer men met pensioen zal zijn.
De waarheid is dat er geen beter moment is om gelukkig te zijn dan het huidig moment. Indien het niet nu is, wanneer zal het dan zijn?
Het leven zal altijd gevuld zijn met te bereiken objectieven
of af te maken projecten.
Het is beter om het toe te geven en om te beslissen om nu gelukkig te zijn, nu het nog kan.
Heel lang heb ik gedacht dat mijn leven eigenlijk ging beginnen.
Het echte leven !
Maar er is altijd een hindernis op de weg, een op te lossen probleem, een onbeëindigd project, nog door te brengen tijd, een te betalen schuld.
En dan, dan zal het leven beginnen !
Totdat ik besefte dat deze hindernissen juist mijn leven zijn.
Dit inzicht heeft mij helpen begrijpen dat er geen weg bestaat dat naar het geluk leidt. Het geluk is de weg. Aldus passeert ieder moment dat we hebben, en meer nog, wanneer men dat moment deelt met een speciaal iemand, speciaal genoeg om onze tijd ermee te delen, en dat men zich herinnert dat de tijd niet stilstaat.
Dan moet men stoppen met studeren, met zijn loon te verhogen,
met te trouwen, met kinderen te hebben, met te wachten dat de kinderen het huis uit zijn, of gewoon met te wachten op vrijdagavond,
op zondagmorgen, op de lente, de zomer, de herfst of de winter,
om te beslissen dat er geen beter moment is dan nu om gelukkig te zijn.

HET GELUK IS EEN WEG MAAR GEEN BESTEMMING

Er is niet veel nodig om gelukkig te zijn.
Het is voldoende om ieder klein moment te appreciëren en om het te beschouwen als een der beste momenten uit zijn leven.
Stuur deze mail naar al de personen die je als vriend beschouwt en wens ze een beetje geluk en sereniteit.
Tijd wacht op niemand.
Verzamel ieder moment dat je hebt en het zal van grote waarde zijn.
Deel het met door jou gekozen personen en
ze zullen nog waardevoller worden.
De bron van deze tekst is onbekend. Houdt het niet bij.
Geef hem gewoon door aan jouw vrienden aan wie je geluk toewenst.

Gisteren is geschiedenis. Morgen is een mysterie.
Vandaag is een cadeau.
één leven is heus te kort om het leven te begrijpen.
Is vriendschap niet de basis van alles ?

It's hard at times to keep in touch,
with those who really mean so much,
but side by side or far apart,
a friend lives always inside the heart.

Tekst van oude wijze indiaan, Oriah Mountain Dreamer

Ik wil niet weten hoe je in je levensonderhoud voorziet.

Ik wil weten waar je naar hunkert, ik wil weten of je durft te dromen van de vervulling van je verlangen.

Ik wil niet weten hoe oud je bent.

Ik wil niet weten of je voor gek durft te staan uit liefde, ter wille van je dromen, ter wille van het avontuur van in leven zijn.

Ik wil niet weten welke planeten in conjunctie staan met jouw naam.

Ik wil weten of je het centrum hebt bereikt van je smart, of de verraderlijke kanten van het leven je hebben geopend of dat je je levenslust hebt verloren en je je hebt afgesloten uit angst voor nog meer pijn! Ik wil weten of je bij pijn kunt zijn, de mijne of de jouwe, zonder iets te doen om die te verbergen of te laten verdwijnen. Ik wil weten of je bij vreugde kunt zijn, de mijne of de jouwe, of je uitbundig kunt dansen en of je extatisch kunt zijn tot in de toppen van je vingers en de puntjes van je tenen, zonder ons te waarschuwen voorzichtig of reëel te zijn of te denken aan de beperkingen van je menselijkheid.

Ik wil niet weten of het verhaal dat je me vertelt waar is.

Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen om trouw aan jezelf te zijn; of je het kunt verdragen van verraad te worden beschuldigd en geen verraad te plegen aan jezelf.
Ik wil weten of je trouw en dus betrouwbaar kunt zijn. Ik wil weten of je schoonheid kunt zien, al schijnt de zon niet elke dag, en of je je leven kunt laten ontstaan uit de aanwezigheid van God. Ik wil weten of je kunt leven met falen, en toch aan de oever van een meer kunt staan om ‘ja!’ te roepen tegen de zilveren maan.

Ik wil niet weten waar je woont en hoeveel geld je hebt.

Ik wil weten of je na een nacht van verdriet en wanhoop opstaat, vermoeid, gekwetst tot in je botten, en voor de kinderen doet wat nodig is.

Ik wil niet weten wie je bent of hoe je hier bent gekomen.

Ik wil weten of je met mij in het centrum van het vuur wilt staan zonder terug te deinzen.

Ik wil niet weten waar, wat of met wie je hebt gestudeerd.

Ik wil weten wat je innerlijke steun biedt als al het andere wegvalt.
Ik wil weten of je alleen kunt zijn met jezelf en of je in lege momenten werkelijk op je gezelschap gesteld bent.—

De uitnodiging, geïnspireerd door Oriah Mountain Dreamer, oude wijze indiaan, mei 1994, geciteerd in Jean Houston, A Passion for the Possible.-aangetroffen in ‘Spirituele intellegentie’, Danah Zohar en Dr. Ian Marshall, 2000.